دەمێ مەسیحیەکێ دی تە دئێشینیت
وی ب خۆ ل سەر خاچێ گونەهێن مە د لەشێ خۆ دا هەلگرتن، دا ئەم دەربارەی گونەهان بمرین و بۆ راستیێ بژین. برینێن وی هوین ساخ بوون. (١ پەترۆس ٢: ٢٤)
ئەرێ بنیاتێنەهەلگرتنا کەربا مە دژی برا و خویشكێن مەسیحی یێن ل خۆ دزڤرن چیە؟
توڕەبوونا مە یا رەوشتی ژبەر تەپەسەریەکا دژوار ب دژی مە هاتیە ئەنجامدان بەرزە نابیت بتنێ ژبەر کو تەپەسەرکەر کەسەکێ مەسیحییە. ب راستی دبیت ئەم پتر هەست ب خیانەتێ بکەین. هەروەسا داخوازییا لێبوورینێ بشێوەکێ سادە دێ پتریا جاران دێ نەیا گونجای هێتە بەرچاڤ بەرامبەر ئێش و کرێتییا وێ تەپەسەریێ.
بەلێ د ئەڤێ رەوشێ دا ئەم یێ سەرەدەریێ ل گەل هەڤالەکێ مەسیحی دکەین و سۆزا نەفرەتا خودێ ب دژی تەپەسەرکەری ناهێتە بجهـئینان، ژبەر کو “ژ نوکە و پێڤە گونەهبارکرن بۆ وان نینە یێن ل گەل مەسیح عیسای بووینە ئێك” (رۆما ٨: ١). “چنكو خودێ ئەم نە ژ بۆ تۆڕەبوونا خۆ یێن دەستنیشان كرین، لێ دا بگەهینە قورتالبوونێ، ب رێیا خودانێ مە عیسایێ مەسیح” (١ سالۆنیکی ٥: ٩). هوسا دیارە ئەو دێ ژێ قورتالبن.
ئەرێ یا ئەم بەرێ خۆ بدەینە کیڤە داکو خۆ پشتراست بکەین کو دادپەروەری دێ هێتە جێبەجێکرن، کو مەسیحیەت نە ترانەپێکرنەکارژدیا گونەهێ یە؟
بەرسڤ ئەوە ئەم تەماشەی خاچا مەسیحی بکەین. توڵا هەمی خەلەتیێن د دەرحەقێ مە دا هاتینە ئەنجامدان ژ لایێ باوەردارێن رەسەنڤە ب رێکا مرنا عیسای یێن هاتیە ڤەکرن. ئەڤە ب سادەیی یا هاتیە راگەهاندن بەلی راستیەکا نەخۆشە کو هەمی گونەهێن گەلێ خودێ کەفتنە سەر عیسای. “خودانی گونەهێن مە هەمیان ئێخستنە سەر وی” (ئیشایا ٥٣: ٦؛ ١ پەترۆس ٢: ٢٤).
ئازاردانا عیسای سزادان و قەرەبوویەکا راستەقینە یا خودی بوو ژبەر هەر ئێشانەکا ژ هەڤالەکێ مەسیحی بوویە ئەگەر. لەوما مەسیحیەت گونەهێ ب سڤکیڤە وەرناگریت. ئەڤ چەندە برینێن مە کویرتر ناکەت.
بەروڤاژی وێ چەندێ، گونەهێن بەرامبەری مة هاتینە ئەنجامدان هوسا رژد وەردگریت کو، داکو وان راستڤە بکەت، خودێ کوڕێ خۆ دا بەر وێ ئازارا کو پتر ژ وێ چەندێ کو هندی ئەم بشێین کەسەکی ئازار بدەین ژبەر وێ چەندا ل بەرامبەری مە ئەنجام دای. ئەگەر ئەم بەردەوام بین ل سەر رکداریێ بەرامبەری هەڤالەکێ باوەردار، ئەڤە ئەم یێن دبێژین کو خاچدانا عیسای تێرا قەرەبووکرنا گونەهێن گەلێ خودێ نەکریە. ئەڤە ئیهانەیەکە بۆ مەسیحی و خاچا وی یاکو تە نەڤێت ئەڤێ چەندێ بکەی.
